Zapytanie ofertowe na wykonanie prac montażowych zgodnie z projektem technicznym inwestycji: „Wykonanie Stacyjki mediów energetycznych - azotu i pary MS w okolicy stacji redukcyjnej 3760-X1 X3”

1. Ogólny opis Projektu

Projekt ma na celu zapewnienie ciągłości pracy Stacji redukcyjnych 3760-X1 i 3760-X3, w przypadku uszkodzenia węzla grzewczego, co ma ogromny wpływ na ciągłość pracy rafineryjnych pieców opalanych gazem opałowym a to z kolei przekłada się na bezawaryjną, ciągłą pracę wszystkich Zakładów Produkcyjnych GL S.A.

Doprowadzenie pary MS zapewni rezerwowe źródło ogrzewania gazu ziemnego co pozwoli utrzymać ciągłość zasilania gazem ziemnym systemu gazu opałowego w całej rafinerii.

Doprowadzenie trasy azotu pozwoli na odpowiednie (bezpieczne) przygotowanie Stacji Redukcyjnych do remontów, przeglądów, serwisu, itp.

Lokalizację oraz obszar inwestycji przedstawiono w załączniku nr 1 i 2.

2. Przedmiot zamówienia

- Podłączenie się do istniejących tras pary MS oraz azotu.

- poprowadzenie dwóch kolektorów 3'' para MS i azotu1.1/2” do miejsca podłączenia do Stacji redukcyjnych 3760-X1/X3

- Wykonanie stacyjki mediów energetycznych z 4 króćcami, po dwa na każde medium.

2.1. Rurociąg 8”-275-MS36

Modyfikacja polega na dodaniu odejścia na ruchu do rurociągu 3”-376-MS001. W celu wykonania odejścia należy wykonać kroki jak poniżej:

• zdjąć izolację w miejscu wykonywania modyfikacji;

• przyspawać Weldolet 8”x3”;

• przyspawać prostkę wraz z kołnierzem szyjkowym oraz mocować zasuwę. Zastosowano zasuwę kołnierzową średnicy 3” klasy ciśnieniowej #300 A216 Gr. WCB;

• wykonać niezbędne badania nieniszczące;

• po wykonaniu rurociąg pomalować, a następnie wykonać izolację rurociągów oraz zaworów (zgodnie ze specyfikacją).

2.2. Rurociąg 3”-275-N934

Modyfikacja polega na dodaniu odejścia na ruchu do rurociągu 1.1/2”-376-N001. W celu wykonania odejścia należy wykonać kroki jak poniżej:

• przyspawać Sockolet 3”x1.1/2”;

• przyspawać prostkę wraz z kołnierzem SW oraz mocować zasuwę. Zastosowano zasuwę kołnierzową średnicy 1.1/2” klasy ciśnieniowej #150 A105;

• wykonać niezbędne badania nieniszczące;

• po wykonaniu rurociąg pomalować zgodnie ze specyfikacją GL.

2.3. Nowoprojektowany rurociąg pary 3”-376-MS001

Projekt polega na połączeniu odejścia rurociągu 8”-275-MS36 z nowoprojektowaną stacyjką serwisową zlokalizowaną w okolicy instalacji 3760-X1 i X3. Przebieg rurociągu zgodnie z rysunkiem izometrycznym zamieszczonym w dokumencie o numerze 3760DR40077 i połączoną z nim kartą materiałową o numerze 3760SP40077.

Rurociąg 3”-376-MS001 podczas odbioru podlega uzgodnieniom z Jednostką Notyfikowaną.

Rurociąg 3”-376-MS001 jest izolowany, a gdy stacyjka serwisowa nie jest użytkowana to rurociąg jest pusty.

Zabudowę stacyjki pary pokazano na rysunku poglądowym o numerze 3760DR40075.

2.4. Nowoprojektowany rurociąg azotu1.1/2”-376-N001

Projekt polega na połączeniu odejścia rurociągu 3”-275-N934 z nowoprojektowaną stacyjką serwisową zlokalizowaną w okolicy instalacji 3760-X1 i X3. Przebieg rurociągu zgodnie z rysunkiem izometrycznym zamieszczonym w dokumencie o numerze 3760DR40078 i połączoną z nim kartą materiałową o numerze 3760SP40078.

Zabudowę stacyjki azotu pokazano na rysunku poglądowym o numerze 3760DR40075.

3. Uwagi ogólne

3.1. Niniejszy dokument określa wytyczne, których należy przestrzegać podczas montażu opisywanego obiektu.

3.2. Instalacja została zaprojektowana zgodnie ze standardami technicznymi Grupy Lotos (GL) i również zgodnie z tymi standardami powinna zostać wykonana. Wszelkie odstępstwa należy uzgodnić z osobami odpowiedzialnymi ze strony GL.

3.3. Podczas wykonywania prac należy bezwzględnie przestrzegać przepisów krajowych, zakładowych, BiHP i PPOŻ.

4. Komponenty

4.1. Odstępstwa od wyspecyfikowanych elementów należy uzgodnić z projektantem lub przedstawicielem Grupy Lotos.

4.2. Cała armatura na rurociągi musi posiadać świadectwo odbioru 3.1 wg EN 10204.

4.3. Wszystkie dostarczane materiały powinny posiadać trwałe oznakowanie zawierające gatunek materiału oraz numer wytopu pozwalający na ich identyfikację.

4.4. Przed rozpoczęciem montażu należy potwierdzić czy dostarczono wszystkie komponenty oraz czy są one zgodne z dokumentacją.

5. Montaż

5.1. Harmonogram prac montażowych uzgodnić z osobą odpowiedzialną ze strony GL.

5.2. Uzgodnić z GL miejsca pracy, strefy zagrożenia wybuchowego oraz wynikające z tego wymagane środki bezpieczeństwa.

5.3. Dopuszcza się wprowadzenie drobnych modyfikacji położenia elementów w celu dopasowania lub uniknięcia kolizji z istniejącymi obiektami w Grupie Lotos

5.4. W trakcie montażu sprawdzać dostęp do wszystkich elementów obsługowych. Należy zapewnić:

- możliwość pełnego otwarcia i zamknięcia zaworów odcinających,

- bezproblemowy dostęp do wszystkich pokręteł i dźwigni,

- dostęp do elementów obsługowych,

5.5. Po zakończonym montażu sprawdzić, czy układ został zmontowany zgodnie ze schematem ideowym oraz rysunkami wykonawczymi. Wszelkie niezgodności należy oznaczyć na rysunkach w celu utworzenia dokumentacji powykonawczej.

5.6. Podłączenie urządzeń wykonać zgodnie z wytycznymi producentami zawartymi w dokumentacji techniczno-ruchowej (instrukcji obsługi).

5.7. Do połączeń kołnierzowych należy stosować wyłącznie śruby dwustronne z gwintem calowym na całej długości. Śruby po skręceniu muszą wystawać na wysokość co najmniej 2 zwojów poza nakrętkę.

6. Rurociągi

6.1. W przypadku prac prowadzonych na pracujących rurociągach, należy prowadzić je po konsultacji i pod nadzorem ratownictwa chemicznego.

6.2. Rurociągi wykonać tak, aby po zamontowaniu nie miały żadnych naprężeń.

6.3. W miejscu montażu podpór zapewnić płaską powierzchnię umożliwiającą swobodne przemieszczenie się podpory w kierunkach swobodnych oraz zapewniającą trwałe i pewne podarcie rurociągu.

6.4. W przypadku podpór z możliwością przemieszczenia (SW, OP, LS) zapewnić możliwość ruchu podpory i rurociągu w kierunku swobodnym.

6.5. Rurociąg budować na obiekcie dopasowując się do istniejących konstrukcji oraz sąsiednich elementów. Dopuszcza się wcześniejszą prefabrykację odcinków rurociągu na podstawie ustalonych spoin montażowych. W powyższych miejscach zachować odpowiednie naddatki do docięcia w trakcie montażu.

6.6. Podczas montażu zachować czystość, na bieżąco usuwać zanieczyszczenia oraz zaślepiać wykonane odcinki rurociągów pomiędzy kolejnymi etapami montażu.

6.7. Rurociągi podłączeniowe do maszyn należy wykonać z zachowaniem tolerancji określonych przez producenta urządzenia lub w stosownych normach.

6.8. W celu zapewnienia szczelności elementów gwintowanych użyć taśmy lub pasty teflonowej.

6.9. Spawanie rurociągów wykonać według standardów GL i przygotowanych WPS.

6.10. Wykonawca jest zobowiązany do wykonania badań staloskopowych (PMI) dla spoin i materiału rodzimego łączonych elementów:

- 10% dla stali węglowej (CS),

- 20% dla stali wysokostopowej (SS),

- 100% dla stali niskostopowej (AS).

6.11. Badania spoin zgodnie z rysunkami izometrycznymi rurociągów. W przypadku gdy nie można przeprowadzić próby ciśnieniowej , dla nowych spoin należy przeprowadzić badania:

- 100% VT dla wszystkich spoin,

- 100% RT lub UT dla spoin czołowych,

- 100% MT lub PT dla spoin czołowych i pachwinowych.

6.12. Próba ciśnieniowa rurociągów (próba hydrauliczna):

- próbie należy poddać możliwie najdłuższy fragment zmontowanego rurociągu, jednak dopuszcza się testowanie pojedynczych kawałków;

- liczbę wykorzystywanych do próby manometrów dobrać do długości testowanego odcinka;

- jakość wody musi zapewniać zabezpieczenie rurociągu przed korozją (w razie potrzeby stosować inhibitory korozji, itp.);

UWAGA:

Na czas próby należy odizolować elementy główne (chłodnice, uszczelnienia, manometry itp.), ponieważ ciśnienie próby może je uszkodzić. Testowane są tylko rurociągi.

- próba uważana jest za zakończoną pozytywnie, jeżeli nie zostaną zaobserwowane żadne wycieki, pęknięcia lub trwałe odkształcenia;

- po zakończonej próbie ciśnieniowej wszystkie rurociągi wyczyścić do osiągnięcia wymaganej klasy czystości;

- dla rurociągu podlegającego pod dozór UDT konieczne jest wykonanie próby zgodnie z wytycznymi jednostki notyfikowanej;

- poprawność wykonania próby potwierdzić w protokole prób.

6.13. Próba szczelności połączona z próbą funkcjonalną

Po kompletnym montażu należy uruchomić układ przy normalnym ciśnieniu roboczym i obserwować instalację. Próba wykonywana przy użyciu docelowego medium roboczego. Próba uważana jest za zakończoną pozytywnie, jeżeli nie zostaną zaobserwowane żadne wycieki, a wszystkie zawory, przyrządy pomiarowe i urządzenia pracują poprawnie.

7. Uziemienie

7.1. Wszystkie rurociągi oraz konstrukcje stalowe należy uziemić do Centralnego Systemu Uziemień bezpośrednio lub poprzez obiekty już do niego podłączone, zgodnie z poniższymi wytycznymi. W przypadku stwierdzenia odstępstw od specyfikacji Inwestora należy zachować zgodność z ich wytycznymi.

7.2. Rurociągi należy uziemić bezpośrednio na początku i na końcu, na trasie co 30m oraz przy wejściu rurociągu do obiektu.

W przypadku zastosowania połączeń kołnierzowych z uszczelnieniem nieprzewodzącym, należy zastosować dodatkowy mostek elektryczny w postaci kabla uziemiającego o barwie izolacji żółto-zielonej, zakończonego obustronnie konektorem oczkowym założonym na jednej ze śrub po obu stronach połączenia kołnierzowego. W celu zapewnienia kontaktu elektrycznego należy usunąć warstwę malarską w miejscu montażu konektora oraz zastosować podkładki ząbkowe od strony kołnierza.

Nie wymaga się uziemienia rurociągów:

- krótszych niż 30m, łączących dwa uziemione urządzenia lub aparaty techniczne, przy zastosowaniu połączeń stałych lub kołnierzowych z uszczelnieniem przewodzącym (uszczelki metalowe lub metalowo grafitowe),

- modernizowanych, gdy nowy lub wymieniony fragment ma długość do 15m (włącznie),

7.3. W celu uziemienia rurociągu należy przyspawać do niego blachę uziemiającą według rysunku STD.210 000.001.RW.

Blachy uziemiające rurociągów należy połączyć z listwą uziemiającą za pomocą przewodu uziemiającego.

W przypadku braku listwy uziemiającej w pobliżu rurociągu, należy poprowadzić odgałęzienie od znajdującej się w pobliżu taśmy uziemiającej.

W przypadku uziemiania rurociągu do istniejącej konstrukcji należy upewnić się, że konstrukcja jest połączona z siecią uziemienia, a w przypadku gdy nie jest – doprowadzić taśmę uziemiającą według wytycznych poniżej.

7.4. Należy uziemiać konstrukcje stalowe nie będące bezpośrednio połączone galwanicznie z inną konstrukcją. Konstrukcje mające więcej niż jeden punkt podparcia należy uziemić w przynajmniej dwóch punktach oraz po przeciwległych końcach obiektu.

Segmenty łączone śrubami muszą posiadać połączenie wyrównawcze stałe lub rozłączne (połączenie śrubowe) z użyciem kabla uziemiającego zakończonego konektorami oczkowymi.

7.5. W celu uziemienia konstrukcji należy przyspawać do niej blachę uziemiającą według rysunku STD.210 001.001.RW (uziemienie czterootworowe) lub STD.210-001.002.RW (uziemienie dwuotworowe).

W przypadku nowych podpór stawianych na fundamentach (lub braku listwy uziemiającej w pobliżu istniejącej konstrukcji), należy doprowadzić bednarkę uziemiającą do fundamentu i wyprowadzić przy fundamencie powyżej otaczającego gruntu. Doprowadzoną do fundamentu taśmę należy połączyć ze zbrojeniem fundamentu.

Konstrukcję należy łączyć z listwą uziemiającą za pomocą przewodu zakończonego obustronnie konektorami oczkowymi i połączeń śrubowych.

7.6. Do łączenia blach uziemiających z listwami (lub tworzenia połączeń wyrównawczych) należy używać kabla uziemiającego LgYżo o przekroju min. 16 mm2. Kolor izolacji żółto-zielony.

Na obu końcach przewodu należy zacisnąć konektory oczkowe M10 (lub odpowiednio większe w przypadku łączenia kołnierzy). Należy stosować konektory oczkowe wykonane z mosiądzu cynowanego (w przypadku połączeń do elementów ze stali węglowej) lub mosiądzu niklowanego (przy połączeniach z elementami ze stali nierdzewnej).

Do połączeń skręcanych stosować śruby M10 ocynkowane lub nierdzewne (zależnie od materiału przyłączanego elementu) razem z odpowiadającą podkładką płaską, podkładką sprężystą i nakrętką.

Połączenie skręcane zabezpieczyć antykorozyjnie, np. smarem miedzianym.

7.7. W celu przedłużenia istniejącej bednarki lub położenia nowej należy zastosować taśmę 30x4 ze stali ocynkowanej. Grubość ocynku min. 70μm.

Taśmy należy łączyć poprzez spawanie, a połączenie zabezpieczyć antykorozyjnie.

Uziomy podziemne zaleca się układać poniżej 1,0 m poniżej poziomu gruntu. Taśmę należy układać tak, aby wysychanie i zamarzanie gruntu nie zwiększało rezystancji uziomu powyżej wymaganego poziomu.

Taśmy uziemiające prowadzone na powierzchni należy pomalować w żółto-zielone pasy.

7.8. Po wykonaniu prac należy przeprowadzić następujące próby, badania i pomiary:

- oględziny wykonanych uziemień,

- sprawdzenie ciągłości przewodów,

- badanie rezystancji uziemień (zmierzona rezystancja uziemienia nie może być większa niż 10Ω),

- ochrona uzupełniająca,

- próby funkcjonalne i operacyjne.

Wyniki wymienionych prób i pomiarów należy przedstawić w protokole zgodnym z Polską Normą oraz aktualnie obowiązującymi zarządzeniami Inwestora.

8. Zabezpieczenie antykorozyjne oraz znakowanie

8.1. Nie malować następujących elementów:

- powierzchni ocynkowanych - śruby, nakrętki, obejmy, podkładki itp.,

- elementów z tworzywa sztucznego lub gumy,

- wewnętrznych powierzchni rurociągów oraz przylg kołnierzy,

- przyrządów pomiarowych,

- komponentów pomalowanych oryginalną farbę przez producenta.

8.2. Pozostałe elementy malować według specyfikacji GL 2620 oraz uzgodnień z odpowiednymi jednostkami GL.

Zestaw malarski Kolor identyfikacyjny rurociągu

Rurociąg pary F RAL 9006

Srebrno szara

Rurociąg azotu B RAL 7035

Jasna szara

Konstrukcje stalowe A RAL 5017

Niebieski

8.3. Wszystkie nie malowane zewnętrzne powierzchnie ze stali węglowej, należy zabezpieczyć cienką warstwą (~200um) środka konserwującego na bazie parafiny, np.: TECTYL 506. Przy dłuższych okresach przechowywania, pod wiatą lub w pomieszczeniu nie ogrzewanym o wilgotności powyżej 70% zabezpieczyć należy również powierzchnie czernione i ocynkowane galwanicznie, np.: śruby, miejsca gięcia rur cynkowanych galwanicznie, itp.

8.4. Wszystkie elementy posiadające nadany numer procesowy „TAG” (urządzenia, zawory bezpieczeństwa, elementy PiA itp.) należy oznaczyć poprzez trwałe zamocowanie tabliczki z tym numerem.

8.5. Wszystkie rurociągi należy oznaczyć poprzez umieszczenie tablicy z rodzajem przesyłanego medium, numerem technologicznym rurociągu oraz kierunkiem przepływu. Wzór oznaczenia zgodnie ze specyfikacją Grupy Lotos nr 2620. Rurociąg oznaczyć na każdym odejściu oraz na trasie w zależności od jej długości:

- Do 10 m – co najmniej 1 tablica;

- Od 10 m do 20 m – co najmniej 2 tablice;

- Od 20 m do 40 m – co najmniej 3 tablice;

- Od 40 m do 70 m – co najmniej 4 tablice;

- Od 70 m do 100 m – co najmniej 5 tablic;

- Powyżej 100 m – tablica co 20 m;

- Rurociągi między-obiektowe – tablica co 50 m.

9. Wymagania związane ze składaną ofertą oraz przedmiotem zamówienia

Instalacja została zaprojektowana zgodnie ze standardami technicznymi Grupy Lotos (GL) i również zgodnie z tymi standardami powinna zostać wykonana. Wszelkie odstępstwa należy uzgodnić z osobami odpowiedzialnymi ze strony GL.

Wykonawca przeprowadzi i ukończy wszystkie prace zgodnie z wymaganiami zawartymi w Standardach Technicznych Grupy LOTOS S.A. Wszelkie przygotowania niezbędne do wykonania prac, tj postawienie rusztowania, zdjęcia izolacji, zabezpieczenie miejsca pracy są po stronie Wykonawcy.

10. Obowiązujące normy i przepisy Grupy LOTOS SA m.in.:

8800 rew. 4 - Wymagania dla rurociągów polegających UDT/ZDT

8820 rew. 5 - Paszport techniczny rurociągu

8400 rew. 2 - Wymagania dla zaworów bezp. i głowic bezp. polegających Jednostce Notyfikowanej/UDT

1190 rew. 1 - Zabezpieczenia antykorozyjne

1191 rew. 1 – Izolacje termiczne

2010 rew. 5 - Ogólne wymagania mechaniczne

2020 rew. 2 - Standardy instalacyjne

2510 rew. 2 - Armatura zaporowa

2600 rew. 5 - Wymagania techniczne dla rurociągów

2620 rew. 3 - Znakowanie rurociągów

5100 rew. 3 - Konstrukcje stalowe i betonowe

5120 rew. 3 - Konstrukcje stalowe

Wszelkie dokumenty takie jak projekt techniczny, standardy, dokumentacje powykonawcze, schematy P&ID a także paszporty rurociągów będą udostępnione Wykonawcy w każdej chwili.

Wymagane jest przedstawienie w ofercie cen jednostkowych za poszczególne prace/usługi/materiały itd.

10. Załączniki :

Załącznik nr 1 – lokalizacja inwestycji na terenie rafinerii

Załącznik nr 2 - obszar inwestycji i poglądowa lokalizacja elementów do wykonania.

Załącznik nr 3 – zdjęcia z lokalizacji inwestycji

Załącznik nr 4 – standardy techniczne Grupy Lotos SA

Załącznik nr 5 – projekt technologiczny